Eksperymentalne kotlety: soczewica, rabarbar, szparagi

Byłam ciekawa, co z tego wyjdzie i bardzo mocno sobie kibicowałam, żeby kotlety okazały się pyszne. Tak jest w istocie. Może nie tak pyszne, jak te robione z surowej czerwonej soczewicy, ale mimo to intrygują. Trochę przesadziłam z ilością anyżu, w niektórych sztukach był zbyt silnie odczuwalny (moim zdaniem).


Składniki na nieco ponad 20 kotletów (wolicie nie wiedzieć, ile zjadłam przy pierwszej turze:P)

• 1 szklanka (tyle, żeby się nie wysypywało) zielonej soczewicy
• 2 łodygi rabarbaru
• 4 zielone szparagi
• łyżeczka anyżu (jeśli nie lubicie, można zastąpić kminem, ale to już inny smak)
• 1 łyżeczka pieprzu czarnego
• 1 łyżeczka (płaska) kardamonu
• 1/2 łyżeczki majeranku
• 1/2 łyżeczki rozmarynu, estragonu
• 1 łyżka oliwy
• + olej do smażenia (niekoniecznie)
• 5-6 łyżek kaszy manny

Soczewicę moczymy przez noc, w każdym razie - przynajmniej 6 godzin. Wypłukujemy ją dokładnie i miksujemy partiami w blenderze z wrzącą wodą (wody powinna być minimalna ilość umożliwiająca miksowanie).

Całość zmiksowanej soczewicy przekładamy do miski i dodajemy przyprawy. Podałam wyżej orientacyjnie, ile ja ich dodałam. Co do ilości - pozostawiam to Waszej gestii, sugeruję jedynie, jakie przyprawy można dodać. Poza tym, chodziło o zachowanie zielonej równowagi kolorystycznej :)

Na oliwie smażymy najpierw umyte i pokrojone w plasterki szparagi, następnie dodajemy rabarbar obrany i pokrojony w krążki, zasmażamy, dodając odrobinkę wody, aż do momentu rozpadnięcia się rabarbaru (zrobi się breja). Szparagi pozostaną całe, rabarbar będzie musem.
Warzywa dodajemy do soczewicy, dokładnie mieszamy, dosypujemy kilka łyżek kaszy manny (masa była wystarczająco gęsta, ale uznałam, że kasza poprawia smak).

Smażymy na oleju lub na teflonie. Robiłam i takie, i takie. Te bez oleju lepsze były na ciepło,te z olejem fajnie smakowały na zimno, ale reguły nie ma. W każdym razie przypominam, że z tłuszczem nie przesadzamy.