Francuska doskonałość... Ratatouille!

 Mam takie powiedzenie: we Francji są trzy dobre (godne uwagi) rzeczy... oto jedna z nich.

To było półtora roku temu. Wtedy pierwszy raz przygotowałam ratatouille. Nie byłam kuchenną mistrzynią (nie, żebym teraz była) i w głowie kłębiło się pełno wątpliwości: "czy to wyjdzie". Otóż wyszło, a smak przerósł moje najśmielsze oczekiwania. A więc to jest to słynne ratatouille, o którym tyle słyszałam, tyle się o nim "uczyłam" (jeśli można tak nazwać wspominanie na lekcjach francuskiego)? Może jednak kuchnia francuska nie stoi masłem i kremem? Jak widać, da się przygotować coś wyjątkowego bez owoców morza w kuchni tego kraju (tak: nie cierpię owoców morza. Powinnam użyć czasu przeszłego?). Oj, uprzedzam, znajdziecie u mnie wiele przepisów na wariacje tej potrawy.

Ratatouille trudno zepsuć, naprawdę nie wiem, czy się da. Jeśli tylko w miarę pilnie będziemy doglądać warzyw, wszystko powinno wypaść pomyślnie. Dla mnie to danie pachnie wakacjami (Bakłażan! Cukinia!) oraz wspólnym wypadem z licealną paczką tuż po maturach... Ech, piękne to były chwile, chociaż bardzo krótkie.

•  1 cukinia średniej wielkości
• 1 bakłażan
• 1 papryka: czerwona, żółta, zielona
• 1 nieduża cebula
• 1 ząbek czosnku
• 3 łyżki oliwy
• 4 pomidory lub 450 ml pomidorów z puszki lub przecier (w ostateczności)
• 80 ml wywaru warzywnego lub wody
• 2 łyżeczki suszonych ziół: bazylii, tymianku i oregano (najwięcej bazylii i oregano)
• pieprz do smaku

Cukinię i bakłażana myjemy, kroimy w plastry. Bakłażana nie trzeba uprzednio solić, tutaj zawsze smakuje wyśmienicie. Plastry można podzielić na jeszcze mniejsze cząstki, jeśli nie macie odpowiednio dużego naczynia. Papryki oczyszczamy i kroimy w spore kawałki.
Czosnek i cebulę siekamy drobno.
Mocno rozgrzewamy oliwę (ale nie do tego samego stopnia, co olej), wrzucamy na nią po kolei bakłażana, papryki, cukinię. Przeważnie brakuje mi miejsca i stopniowo, co chwilę dorzucam porcję warzyw i smażę na małym ogniu. Nie zapomnijcie o dodaniu cebuli i czosnku :)
Kiedy warzywa będą już lekko nasączone aromatem oliwy, podlewamy je rosołem/wodą i dodajemy zmiksowanego na papkę pomidory. Dla poprawienia koloru dodałam do pomidorów łychę przecieru, takiego bez konserwantów (ale z dodatkiem soli, niestety :(). Sypiemy ziółka, mieszamy, przyprawy gar (sporo tego wychodzi, jakieś 3-4 porcje) przykrywamy i dusimy do miękkości, acz nie rozpadu... ;) Mniej więcej 40 minut, zależnie od świeżości i wielkości warzyw.
Na koniec pieprz (nie trzeba, w gruncie rzeczy) i ewentualnie listki ziół dla poprawy decoru (u mnie oczywiście permanentny brak ziół) . Voila!

Ratatouille pochodzi z Nicei, czyli stąd: